Sauté: "Cudnie chudnie" Kasi Bosackiej

Czy osobę będącą stale na diecie, która przeczytała stertę książek i artykułów o zdrowym odżywianiu, można jeszcze czymś zaskoczyć? Pewnie. W najnowszej książce Katarzyny Bosackiej "Cudnie chudnie. Żegnaj, pulpecie" znalazłam trochę znanych mi wcześniej zasad, parę nowinek i dużą dawkę motywacji do trwania w moich postanowieniach.

Książkę czyta się bardzo przyjemnie, jest podzielona na przemyślane i logicznie ułożone rozdziały. Pani (generał?) Bosacka nie rozczula się i wali prosto z mostu już na samym początku: "Nie czas się mazać, żołnierzu!". Jesteś pulpetem, pora to zmienić, żadnych wymówek ciążą, genami, brakiem funduszy czy czasu. To mi się podoba, to lubię (chociaż za pulpeta się nie uważam, a na diecie jestem ze względów zdrowotnych). W innych poradnikach często odstraszał mnie już sam początek - za było dużo teorii i przegadania. Tutaj jest bardzo motywująco i zachęcająco.

W kolejnych rozdziałach autorka prezentuje główne zasady swojej diety opracowanej przez doktor Annę Lewitt, zachęca do ćwiczeń fizycznych, ostrzega przed dietami cud i żywnością typu light, odkrywa tajemnice wód mineralnych i źródlanych (był to moim zdaniem najciekawszy rozdział) i przedstawia przykładowy jadłospis. Książkę czyta się szybko dzięki przejrzystym i stosunkowo krótkim rozdziałom.

Najbardziej podoba mi się zdroworozsądkowe podejście Bosackiej do diety i zdrowego odżywiania. Nie znajdziemy tu kolejnej diety cud typu "jedz same białka/pij kawę odchudzającą/żyw się energią słoneczną (sic!)/przyklejaj plasterki odchudzające/jedz same lody/głoduj (niepotrzebne skreślić), a schudniesz 5 kilo w tydzień." Dieta to zmiana nastawienia i postawy na całe życie. Wiąże się z ogromną pracą i dużym wysiłkiem, nie tylko fizycznym, ale również psychicznym, gdy w pewnym momencie wskazówka wagi nie drgnie ani o gram, a nasza motywacja siada.

Co mi się mniej podoba? Zwracanie się do czytelnika vel Pulpet. Rozumiem zamysł, ale nie każdy czytelnik musi mieć nadwagę - zasady zdrowego odżywiania przydadzą się również szczupłym, bo przecież w diecie nie tylko chodzi o zrzucenie zbędnych kilogramów, ale przede wszystkim o zdrowie.

Na koniec parę ciekawostek, które szczególnie zapadły mi w pamięć. Niektóre wydają się również kontrowersyjne.
- Powinniśmy jeść dużo (aż pięć!), ale bardzo małych posiłków dziennie. Talerz dzielimy na 3 części i w każdej umieszczamy garstkę białka, węglowodanów oraz owoców i warzyw o wielkości własnej pięści. (To chyba najtrudniejszy punkt diety, bo wymagałby niesamowitych zdolności organizacyjnych: przygotowywania 5 różnorodnych posiłków na następny dzień, a potem noszenia ze sobą 3 dań.)
- "Najlepsze efekty przynoszą ćwiczenia poranne na czczo. Zapasy glikogenu są wtedy bardzo małe, więc szybko dochodzi do spalania tkanki tłuszczowej." (Przepraszam, bez śniadania nie wychodzę z domu.)
- Nie powinniśmy wchodzić na wagę częściej niż raz w miesiącu. "Waga potrzebuje czasu i cierpliwości, by ruszyć w dół. Po co psuć sobie humor?"
- "Polacy należą do pierwszej dziesiątki najbardziej otyłych narodów w Europie."
- Woda mineralna jest o niebo lepsza od źródlanej. Najzdrowsze wody mineralne zawierają powyżej 1000 mg składników mineralnych w litrze.

Książkę polecam wszystkim, nie tylko tym na diecie lub chcących na nią przejść. Można się dowiedzieć paru ciekawych rzeczy o produktach, które jemy. Największym jej plusem jest to, że po przeczytaniu już pierwszego rozdziału miałam ochotę ćwiczyć, biegać i zmienić swoje odżywianie.

Książka została wydana przez wydawnictwo Publicat.